Οι 365 μέρες και κάτι από το αποτυχημένο τουρκικό πραξικόπημα: Η σικέ δίκη και οι «παρενέργειες» της

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Γιασάρ Γκιουλέρ θεωρεί θετικές τις συζητήσεις για τα ΜΟΕ με την Ελλάδα: Γίνονται με αμοιβαία καλή θέληση, υποστήριξε ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας

Το απύθμενο μίσος του Ταγίπ Ερντογάν για τον πρωθυπουργό του Ισραήλ: “Ο Νετανιάχου είναι ο Χίτλερ της εποχής μας”, ισχυρίστηκε ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας

Η ανάλυση-ανταπόκριση του Μιχάλη Ιγνατίου (video): Το πρόβλημα για την επίσκεψη του Ερντογάν είναι η Χαμάς… Πρέπει να μιλήσει καθαρά πριν επιβιβαστεί στο αεροπλάνο…

Γράφει ο Ανδρέας Τσιλογιάννης

Την πρώτη μέρα του Αυγούστου του 2017, στη στρατιωτική βάση του Ακιντζί, κοντά στην Άγκυρα, 365 μέρες και κάτι μετά από το αποτυχημένο τουρκικό πραξικόπημα της 15^ης  προς 16^ης Ιουλίου του 2016, σε ειδικά για την περίσταση διαμορφωμένη αίθουσα στις φυλακές του Σιντζάν, αρχίζει η δίκη, σε πρώτη φάση των πρώτων 486 κατηγορούμενων, οι οποίοι είχαν «ξεκινήσει» από τη συγκεκριμένη στρατιωτική βάση το αποτυχημένο πραξικόπημα, εναντίον του Τούρκου προέδρου κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Μεγάλος απόντας από την δίκη των «Φυλακών του Σιντζάν»  ο ιμάμης Φετουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος θεωρείται από το ισλαμικό καθεστώς του νεοσουλτάνου Ταγίπ Ερντογάν, ως ο εμπνευστής, ο ενορχηστρωτής και ο εκτελεστής του αποτυχημένου τουρκικού πραξικοπήματος της 15^ης Ιουλίου του 2016.

Ο ιμάμης Φετουλάχ Γκιουλέν, για την ιστορία, απολαμβάνει την «αυτοεξορία»  στην Πενσυλβάνια των Η.Π.Α., με όποιες προσπάθειες, μέχρι στιγμής, των τουρκικών αρχών για την έκδοση στην Τουρκία του μεγάλου θεωρητικού  πολέμιου του Τούρκου προέδρου κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν του αποτυχημένου πραξικοπήματος να πέφτουν στο κενό.

Ας γυρίσουμε τον χρόνο πίσω, περίπου 365 μέρες πριν.

Βρισκόμαστε στις τελευταίες βραδινές ώρες της Παρασκευής 15 Ιουλίου 2016, προς τα μεσάνυχτα του Σαββάτου 16 Ιουλίου 2016, όταν ολόκληρη η υφήλιος, συγκλονισμένη, παρακολουθούσε σε ζωντανή σύνδεση με την Τουρκία, να έχουν κάνει την εμφάνισή  στη γέφυρα του Βοσπόρου τα τανκς με Τούρκους πολίτες να προσπαθούν να εμποδίσουν την δράση τους.

Aντικαθεστωτικοί,  μέλη του  τουρκικού στρατού, ανακοινώνουν το πραξικόπημα ενάντια στον Τούρκο Πρόεδρο κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προχωρώντας στην κατάληψη ή στην προσπάθεια κατάληψης καίριων   σημείων στην Κωνσταντινούπολη, στην Άγκυρα και στη Σμύρνη.

Με αρκετές ελλείψεις στον «πραξικοπηματικό σχεδιασμό», οι φερόμενοι ως «πραξικοπηματίες», δεν κατορθώνουν να ολοκληρώσουν το πραξικόπημα.

Αποτέλεσμα στις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου 16 Ιουλίου 2016, οι δυνάμεις και οι άνθρωποι του Τούρκου Προέδρου κ. Ρετζέπ Ταγιπ Ερντογάν να ανακαταλαμβάνουν τις καίριες κυβερνητικές θέσεις, επαναφέροντας τη χώρα στην τάξη, σώζοντας την «Τουρκική Δημοκρατία».

Το τουρκικό πραξικόπημα της 15^ης – 16^ης Ιουλίου οργανωμένο  από αντικαθεστωτικούς οπαδούς του εξόριστου στις Η.Π.Α., ιμάμη  Φετουλάχ  Γκιουλέν, όπως ισχυρίζεται ο σουλτάνος Ταγίπ Ερντογάν , του πρώην πνευματικού και νυν πολιτικά μεγάλου  εχθρού του  Τούρκου Προέδρου κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν έχει επιτυχημένο τέλος.

Οι οπαδοί του Τούρκου προέδρου κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τα μέλη του κυβερνώντος ισλαμικού κόμματος «ΑΚΡ», μετά από το κάλεσμα του ηγέτη τους από την αιγαιοπελαγίτικη Μαρμαρίδα, μέσω της υπηρεσίας «facetime» του iphone σε ζωντανή μετάδοση από το φιλοκυβερνητικό κανάλι «CNN Turk», ξεχύνονται στους δρόμους και στις πλατείες των μεγάλων κεντρικών πόλεων  της Τουρκίας και  καταφέρνουν να σταματήσουν τους επίδοξους πραξικοπηματίες.

Σίγουρα, οι ώρες μεταξύ της  15^ης  προς 16^ης  Ιουλίου του 2016, είναι ώρες και στιγμές που η ανατολική πλευρά του Αιγαίου θα θυμάται για πάντα.

Το πραξικόπημα δεν ολοκληρώνεται, ο τουρκικός λαός και η ισλαμική δημοκρατία έχει νικήσει την επόμενη του «πραξικοπήματος» μέρα, ο σουλτάνος Ταγίπ Ερντογάν επιστρέφει όχι μόνο  θριαμβευτής στην «Ιstanbul», αλλά και ως ο πολιτικός που σώζει την «Τουρκική Δημοκρατία».

Οι Αμερικανοί αμέσως μετά την αποτυχημένη πραξικοπηματική κίνηση, σπεύδουν και εκφράζουν τη στήριξή τους στη δημοκρατική τουρκική κυβέρνηση και στον εκλεγμένο Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας κ. Ρετζέπ Ταγιπ Ερντογάν.

Το πραξικόπημα των Τούρκων αντικαθεστωτικών έχει αποτύχει.

Ο Τούρκος Πρόεδρος κ. Ρετζέπ Ταγιπ Ερντογάν, ανακτά  σιγά – σιγά τον έλεγχο της εξουσίας.

Στο επόμενο του πραξικοπήματος διάστημα, αρκετοί πολιτικοί αναλυτές, κάνουν λόγο για ένα «φτιαχτό» από τον ίδιο τον Σουλτάνο Ερντογάν πραξικόπημα, όμως ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος κ. Ρετζέπ Ταγιπ Ερντογάν κατανομάζει ως εμπνευστή, οργανωτή και καθοδηγητή του πραξικοπήματος της 15^ης Ιουλίου, τον άσπονδο πάλαι ποτέ πνευματικό του, αυτοεξόριστο στις Η.Π.Α., ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν.

Η εκδοχή του Τούρκου Προέδρου κ. Ρετζέπ Ταγιπ Ερντογάν ως προς την τέλεση του πραξικοπήματος βολεύει και το σκληρό τουρκικό κατεστημένο στην ηγεσία των κεμαλικών του τουρκικού στρατού, καθώς ενδεχόμενη επιτυχία του πραξικοπήματος, εάν υπήρχε πραξικόπημα,  θα έφερνε στην κυβέρνηση την στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας.

Φίλος Τούρκος, πετυχημένος στις πωλήσεις ακινήτων στην Κωνσταντινούπολη, μας εξιστορεί τα γεγονότα και μας τονίζει πως ούτε οι Τούρκοι κατάλαβαν πόσα πραξικοπήματα γινόταν συγχρόνως εκείνες τις δύσκολες ώρες της 15^ης  προς  16^ης  Ιουλίου στην Τουρκία.

Το τουρκικό αποτυχημένο «πραξικόπημα», αφήνει πίσω του 204 νεκρούς, εκατοντάδες τραυματίες και χιλιάδες απολυμένους Τούρκους πολίτες από το δημόσιο και τον τουρκικό στρατό ως φερόμενοι, χωρίς αποδείξει αρκετοί εξ` αυτών, υποστηρικτές του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν.

Εκτός των 8 αντικαθεστωτικών αξιωματικών του τουρκικού στρατού που έχουν αυτομολήσει στην Ελλάδα αμέσως μετά το πραξικόπημα, αρκετός κόσμος από την Τουρκία, έχει μεταναστεύσει μετά το πραξικόπημα είτε στην Ελλάδα, είτε στις Η.Π.Α.

Στο διάστημα που ακολουθεί μετά το τουρκικό πραξικόπημα της 16^ης  Ιουλίου, εως και το δημοψήφισμα της 16^ης Απριλίου 2017, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, έχουν περάσει από πολλά κύματα και διακυμάνσεις.

Στην προεκλογική περίοδο του δημοψηφίσματος, το κλίμα όξυνσης στο Αιγαίο είναι γεγονός δεδομένο και καθημερινό, καθώς οι Τούρκοι, ανεξαρτήτως από το εάν συμφωνούσαν με τις προτεινόμενες από τον Σουλτάνο Ερντογάν  « Συνταγματικές Μεταρρυθμίσεις», έχουν ως προσφιλές θέμα συζήτησης την αναλλοίωτη έχθρα με την Ελλάδα.

Ευτυχώς, οι πολιτικοί αναλυτές δεν δικαιώθηκαν, η Τουρκία αποδείχθηκε πως μόνο φωνάζει και στο Αιγαίο δεν υπήρχε ούτε θερμό επεισόδιο, ούτε σύρραξη πολεμική μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Εξαιτίας της τουρκικής, πάγιας, αδιαλλαξίας και της προκλητικότητας, διαλύθηκαν μέσα σε ένα εξάμηνο δύο σύνοδοι κορυφής, τον Ιανουάριο στην Γενεύη της Ελβετίας και πρόσφατα τον Ιούλιο στο οροπέδιο του Κρανς Μοντάνα, με στόχο την εξεύρεση λύσης στο «καυτό» εδώ και 43 χρόνια πρόβλημα της περιοχής που ακούει στο όνομα «Κυπριακό».

Η παράνομη κατοχή της Τουρκίας στο 38 % των εδαφών της Κύπρου εξακολουθεί, από τον Ιούλιο του 1974, να συνεχίζεται, όπως και η αδιάλλακτη στάση της τουρκικής διπλωματίας ή καλύτερα της τουρκικής στρατιωτικής ηγεσίας.

Οι Τούρκοι, με κάθε τρόπο, δια μέσω του Υπουργού των Εξωτερικών κ. Μεβλουτ Τσαβούσογλου, κάνουν σαφές στη διάσκεψη του Κρανς Μοντάνα, πως δεν πρόκειται να παραιτηθούν από τα κατοχικά «δικαιώματά τους» στην Κύπρο.

Βρισκόμαστε στον Αύγουστο του 2017, 365 μέρες και κάτι  μετά από το αποτυχημένο τουρκικό πραξικόπημα της 15^ης – 16^ης Ιουλίου του 2016 , οι Τούρκοι πιο αδιάλλακτοι από ποτέ βάζουν φρένο στην όποια ειρηνευτική διαδικασία.

Πλέον, ένα χρόνο μετά από το αποτυχημένο τουρκικό πραξικόπημα, η  ζωή στην Τουρκία δεν είναι η ίδια, όμως η χώρα προσπαθεί να μπει στην κανονικότητα, ο τουρισμός κάνει προσπάθειες ώστε να τονώσει την τραυματισμένη τουρκική οικονομία, η οποία αν και τραυματισμένη, κάνει τα πρώτα βήματα ώστε να αντέξει μέσα στο ζεστό καλοκαίρι.

Την ίδια ώρα η Κύπρος, μέσα στον Ιούλιο, πέρασε στην διαδικασία ενεργειακών ερευνών στα υποθαλάσσια οικόπεδα που ανήκουν στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη, αδιαφορώντας από τις τουρκικές απειλές, έχοντας ως συμμάχους αυτή τη φορά τις μεγάλες δυνάμεις, δυνάμεις προέλευσης των εταιριών της κοινοπραξίας που έχει αναλάβει την έρευνα και την εξόρυξη υδρογονανθράκων.

Την ίδια ώρα, η Ελλάδα προσπαθεί να αντιμετωπίσει την τουρκική προκλητικότητα βυθισμένη στην οικονομική κρίση  για έβδομο συνεχόμενο καλοκαίρι με μνημόνια, αν και έχει δώσει άδεια  για έρευνες υδρογονανθράκων σε  διεθνή κοινοπραξία με τη συμμετοχή και των «Ελληνικών Πετρελαίων».

Η Ελλάδα, αδυνατεί  να ορίσει – καθορίσει ως οφείλει την οικονομική της ΑΟΖ, καθώς ενδεχομένως να φοβάται τις τουρκικές αντιδράσεις.

Η γειτονιά της Ανατολικής Μεσογείου, είναι γειτονιά με κοινά προβλήματα των λαών, με διαδρομή  που τρομάζει και την μοίρα να συμβαδίζει με την πολιτική, «παίζοντας» ένα παράξενο παιχνίδι καταγραφής γεγονότων, όπου στο μέλλον μπορούν να χαρακτηριστούν ως ιστορικά, τα οποία μένουν και δεν μπορούν να παραγραφούν από το χρόνο.

Τα συμφέροντα στην  ομολογουμένως δύσκολη γεωπολιτική περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου εξαιτίας και των συμφερόντων των αντικρουόμενων χωρών « Ελλάδας, Τουρκίας, Κύπρου », σκληρά, ικανά να οδηγήσουν, ακόμα και σήμερα ,τις πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες των χωρών σε συγκρουσιακές λογικές,  μέσω ενός θερμού επεισοδίου, το οποίο  ανά πάσα στιγμή μπορεί να μετατραπεί σε μια πολεμική σύρραξη, σε έναν πληθυσμιακό διωγμό ή ακόμα και σε μια στρατιωτική εισβολή  που μετατρέπεται σε  43 χρόνια παράνομης κατοχής.

Υπάρχουν όμως και διαβολικές συμπτώσεις στον τρόπο που γράφεται η  ιστορία των λαών στην λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου.

Η ημερομηνία της 15^ης Ιουλίου, θα χαρακτηριστεί από τον ιστορικό του μέλλοντος, ως η αγαπημένη μέρα των κάθε είδους πραξικοπηματιών, πετυχημένων η μη, σε Ελλάδα, Κύπρο και πρόσφατα και Τουρκία.

Στην Αθήνα, 15 Ιουλίου του 1965, είχαμε το λεγόμενο «βασιλικό πραξικόπημα» κατά τη διάρκεια των «Ιουλιανών», το οποίο οδήγησε στην αποστασία βουλευτών με αποτέλεσμα την αστάθεια του πολιτικού συστήματος  που έφερε, δυο χρόνια μετά  τη χούντα των συνταγματαρχών.

Στην Λευκωσία, 15 Ιουλίου του 1974, λαμβάνει χώρα το πραξικόπημα Σαμψών εναντίον του Μακαρίου με τις ευλογίες της Χούντας των Αθηνών και την Τουρκία να πραγματοποιεί την πρώτη φάση της τουρκικής εισβολής στο νησί της Αφροδίτης.

Για να μιλάμε καθαρά.

Το μέλλον της έκρυθμης περιοχής της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου, ουσιαστικά εξαρτάται από τις ορέξεις της τουρκικής στρατιωτικής ηγεσίας.

Εδώ και μισό αιώνα, το ζήτημα της παράνομης τουρκικής εισβολής του Ιουλίου –  Αυγούστου του 197 στην Κύπρο δεν έχει διευθετηθεί και μεταξύ μας, όσες ειρηνευτικές προσπάθειες διεξαχθούν υπό τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, χωρίς την θέληση, όχι της τουρκικής διπλωματίας αλλά της τουρκικής στρατιωτικής ηγεσίας, το Κυπριακό ζήτημα  δεν θα λυθεί.

Εάν το μεγάλο αγκάθι των ελληνοτουρκικών σχέσεων που ακούει στο όνομα «Κυπριακό» ξεπεραστεί, τότε και μόνο τότε, αυτομάτως, ανοίγει θετικά ο «ασκός του Αιόλου» για την επίλυση ενός πακέτου ζητημάτων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, δίνοντας παράλληλα το έναυσμα για την εκμετάλλευση και ανάπτυξη ολόκληρης της περιοχής, εξαιτίας των κοιτασμάτων των υδρογονανθράκων που ενδεχομένως βρίσκονται στο θαλάσσιο υπέδαφος της περιοχής.

Σενάριο ακατόρθωτο προς λύση με τις υπάρχουσες συνθήκες οι οποίες εξαρτώνται από την Τουρκία.

Σενάριο το οποίο παράλληλα αποτελεί τροχοπέδη για την επίλυση των ζητημάτων που η τουρκική αδιαλλαξία, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων ,αποτελεί εμπόδιο στην ηρεμία και ανά περιόδους και στην ειρήνη της ευρύτερης περιοχής της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου.

Θα προλάβουμε, σε αυτή τη ζωή, να δούμε την κάμψη της τουρκικής αδιαλλαξίας και την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών, ώστε να ανοίξει ο διάλογος και οι συνθήκες ενός καλύτερου αύριο των λαών που ζουν στις ακτές του Αιγαίου;

Θα προλάβουμε να δούμε τις χώρες της περιοχής της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου να εκμεταλλεύονται τους υδρογονάνθρακες μέσα από οριοθετημένες ζώνες οικονομικής εκμετάλλευσης χωρίς προβλήματα και δημιουργία θερμών επεισοδίων που ανά πάσα στιγμή μπορούν να οδηγήσουν σε πολεμικές συρράξεις ;

Θα προλάβουμε να δούμε την Κύπρο «λέφτερη» ;

H επίλυση του δύσκολου,  πλέον, γεωπολιτικού «gambling» που λαμβάνει χώρα στην λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου με παίχτες την Ελλάδα, την Τουρκία και την Κύπρο, σχετίζεται αποκλειστικά με τα πάθη της τουρκικής πολιτικής και κυρίως της στρατιωτικής ηγεσίας.

Πάθη πολιτικά, που έχουν να κάνουν με τις «παρενέργειες» του τουρκικού αποτυχημένου δημοψηφίσματος της 15^ης – 16^ης Ιουλίου του 2016, τα οποία αφορούν αποκλειστικά τον Σουλτάνο Ταγίπ Ερντογάν.

Πάθη στρατιωτικά, που έχουν να κάνουν με τον εγωισμό της τουρκικής στρατιωτικής ηγεσίας, εγωισμός με αρχή τον επεκτατισμό που δεν θέλει και δεν μπορεί να αποδεχθεί την οποιαδήποτε ήττα ακόμα και  την υποχώρηση ενός κατεχόμενου στρατού από εδάφη που παρανόμως κατέχει στην Κύπρο από το 1974.

Η τουρκική διπλωματία και οι όποιες προσπάθειες τεχνικών συμβούλων και εμπειρογνωμόνων ως προς την επίλυση λύσης στην ειρηνευτική διαδικασία σταματάει την ώρα της  πολιτικής απόφασης την οποία λαμβάνει  η πολιτική ηγεσία,  όχι όπως συμβαίνει σε όλες τις δημοκρατικές χώρες, αλλά δια στόματος της στρατιωτικής.

Το έργο του τουρκικού εξπρές του μεσονυχτίου γνωστό, το έχουμε δει πολλές φορές – με θύμα τον ελληνισμό-, τροχοπέδη για την ανάπτυξη της περιοχής της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου. 

• Ο Ανδρέας Τσιλογιάννης είναι δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής
• email: [email protected]
• Twitter : TsiloyannisAnd
• Facebook : Andreas Tsiloyannis