Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο ψεύτης αστρολόγος Άιντα: Ο καθυστερημένος προεκλογικός θυμός του…




Του Σάββα Ιακωβίδη*

Στις διακρατικές και διεθνείς σχέσεις ισχύει μία απαράβατη αρχή: Κανείς δεν σέβεται εκείνον που δεν σέβεται τον εαυτό του. Ο πρόεδρος Αναστασιάδης δεν σέβεται ούτε τον εαυτό του ούτε την Κυπριακή Δημοκρατία.

Εδώ και τρία χρόνια ανέχεται τον Ειδικό Σύμβουλο του ΓΓ του ΟΗΕ, Έσπεν Μπαρθ Άιντε, να τον εμπαίζει και να ψευδολογεί ενώ εξ αρχής όφειλε, πρώτον, να γνωρίζει τι ήταν αυτός ο Νορβηγός διπλωμάτης, ο οποίος διορίστηκε από τον άχρωμο, άβουλο και αμερικανο-εγγλεζοκατευθυνόμενο Κορεάτη ΓΓ του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν. Δεύτερον, να πληροφορηθεί για το παρελθόν του για να αποφύγει όσα σήμερα με δήθεν θυμό καταγγέλλει. Τρίτον, αφού από την αρχή είδε την «κωλοσυρμαθκιάν» της Νορβηγικής κουφής, όφειλε προ καιρού να είχε απαιτήσει την ανάκλησή του.

Η επί τριετία περίεργη απραξία του Προέδρου, η ανεξήγητη μέχρι σήμερα βροντερή ανοχή που επέδειξε έναντι του Νορβηγού αστρολόγου και η επιμονή του να τον συναντά, να τον ανέχεται, να συνομιλεί μαζί του και να τον εμπιστεύεται στη διαχείριση των συνομιλιών, ιδού ανεκδιήγητη προεδρική τεχνοτροπία, για την οποία ο Ν. Αναστασιάδης καλείται να δώσει εξηγήσεις. Όχι να κάνει τον δήθεν θυμωμένο και τον τάχα εκνευρισμένο από τις συμπεριφορές και τα ψέματα του Άιντε. Εδώ και τρία χρόνια πάρα πολλοί, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, υποβάλλαμε στον Πρόεδρο ότι ο Νορβηγός διπλωμάτης δεν είναι αμερόληπτος, δεν είναι αξιόπιστος και προάγει τις τουρκικές θέσεις.

Απροκάλυπτα με τους Τούρκους

Στη μανιακή και μανιώδη προσπάθειά του να επιλύσει το Κυπριακό, ο Ν. Αναστασιάδης δεν άκουγε κανέναν. Κατά καιρούς εκνευριζόταν, δήθεν, και καλούσε τον Άιντα για να τον… μαλώσει. Και πάλι απ’ την αρχή. Μέχρι που ο Πρόεδρος διαπίστωσε, επιτέλους, στο Crans-Montana, ότι ο Νορβηγός αστρολόγος όχι μόνο δεν ξαναείδε τα άστρα να… στοιχίζονται (τι μεγαλειώδης βλακεία!) αλλ’ ο ίδιος στοιχίστηκε απροκάλυπτα με τις τουρκικές θέσεις. Όλοι άκουσαν τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών, Τσαβούσογλου, να παραπλανά και να εξαπατά τον ΓΓ του ΟΗΕ και, κατά πάγια τουρκική πρακτική, να αρνείται τερματισμό των λεγόμενων εγγυητικών, επεμβατικών δικαιωμάτων, αποχώρηση του Αττίλα και των εποίκων.

Όλοι άκουσαν την ειρωνεία του ότι αν οι Έλληνες ήταν καλά παιδιά, η Τουρκία θα εξέταζε το ενδεχόμενο να συζητήσει στα 13 και όχι στα 15 χρόνια αποχώρηση του κατοχικού στρατού. Όλοι, ακόμα και οι εν παντί δόλιοι Εγγλέζοι διαπίστωσαν την αλαζονεία και τη θρασύτητα του Τσαβούσογλου. Πλην του Άιντε!

Ο Έλληνας ΥπΕξ, Ν. Κοτζιάς, τον χαρακτήρισε ως λομπίστα και προαγωγό των τουρκικών θέσεων. Την περ. Κυριακή, σε συνέντευξή του στον εκλεκτό συνάδελφο, Κ. Βενιζέλο (στον «Φιλελεύθερο» της Κυριακής), αποκάλυψε ότι κατά τη διάρκεια της διάσκεψης στο ελβετικό θέρετρο, «του επιτρέψαμε (του Άιντε) να λέει για μεγάλο χρονικό διάστημα πολλαπλά ψέματα. Του τα κατέδειξα ένα προς ένα μέσα στην ίδια τη Διάσκεψη. Το γνώριζε ότι έλεγε ψέματα, αλλά δεν τον πείραζε ότι πιανόταν στα πράσα». Σε συνέντευξή του (στον «Πολίτη» της Κυριακής), ο ψευταράς Νορβηγός επιχείρησε να συγκαλύψει τις τουρκικές θέσεις, εισέπραξε σκληρή απάντηση από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών:

«Απ’ ό,τι φαίνεται ο κ. Άιντε προβαίνει σε δηλώσεις ως κάποιος που έχει πρόθεση να παραιτηθεί από μεσολαβητής του ΟΗΕ ενόψει της, ως φαίνεται, πιο ικανοποιητικής θέσης του Εκπροσώπου Τύπου της Τουρκικής Κυβέρνησης». Την επομένη, ο Κυβ. Εκπρόσωπος είπε ότι ο Πρόεδρος προέβη σε αυστηρό διάβημα για όσα ψευδή ο Άιντε δηλώνει και πρόσθεσε:

«Ο λόγος αποτυχίας των συζητήσεων στο Κραν Μοντανά ήταν η εμμονή της Τουρκίας για συνέχιση εγγυητικών δικαιωμάτων, παρεμβατικού δικαιώματος στην Κύπρο, και μόνιμης παρουσίας τουρκικού στρατού. Αν συνεχιστούν αναφορές που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα θεωρώ ότι δεν υπάρχει άλλη των επιλογών από το να δοθούν δημόσια τα πρακτικά για τα όσα έγιναν στο Κραν Μοντανά».

Δημοσιοποίηση πρακτικών

Το βράδυ της Δευτέρας, 24 Ιουλίου 2017, μιλώντας σε αντικατοχική εκδήλωση Κερυνειωτών στον Τύμβο, ο Ν. Αναστασιάδης, με οργίλο ύφος ανέκραξε: «Και είναι θλιβερό, πραγματικά είναι θλιβερό, άνθρωποι που εκφράζουν, τάχα, το διεθνές δίκαιο, όπως ο Ειδικός Σύμβουλος του ΓΓ, να ψεύδονται δημόσια προκειμένου να καλύψουν την αδιαλλαξία της Άγκυρας, προκειμένου να επικαλούνται το απόρρητο όταν καλούνται να αποκαλύψουν λεπτομέρειες του τι ακριβώς ελέχθη, αλλά δεν διστάζουν να λένε ότι η Τουρκία ήταν έτοιμη.

» Εκείνο που αγνοούν είναι ότι και τα δικά τους πρακτικά και τα δικά μας πρακτικά, με πάσα λεπτομέρεια θα δοθούν στη δημοσιότητα για να αποκαλυφθεί, επιτέλους, ποιος λέει την αλήθεια. Αλλά, διερωτάται κανείς, όταν υπάρχουν ανάλογοι που εκπροσωπούν τα ΗΕ, πώς δεν είναι δυνατόν να επιτείνεται η αδιαλλαξία της Τουρκίας; Αντί να φροντίσουν έτσι ώστε μέσα από την καλή θέληση, την αποφασιστικότητα της δικής μας πλευράς, με πολλές θυσίες και υποχωρήσεις, να συμβάλουν στην επανένωση μιας πατρίδας, αυτό το οποίο πράττουν είναι να δικαιολογούν ως εάν να εκπροσωπούν την κατοχική δύναμη».

Ανεχόταν και σιωπούσε!

Ο μετά τριετία δήθεν θυμός του Προέδρου δεν πείθει αλλά στάζει προεκλογικές σκοπιμότητες, για τους εξής λόγους.

Πρώτον, εδώ και τρία χρόνια, δεκάδες φορές ο Άιντε προκάλεσε βάναυσα την ελληνική πλευρά με θέσεις και συμπεριφορές του. Ο γράφων και άλλοι συνάδελφοι καθώς και πολιτικοί ηγέτες κατ’ επανάληψη υποβάλαμε στον Πρόεδρο να αντιδράσει και να δράσει, απαιτώντας την απομάκρυνση του Νορβηγού. Δεν άκουσε κανέναν! Στο σιασιάρισμά του να αναζητεί λύση, ανεχόταν, παρέβλεπε, αδιαφορούσε και σιωπούσε. Όπως ακριβώς έκανε και ο προκάτοχός του, Δ. Χριστόφιας, με τον αλήστου μνήμης Ντάουνερ και όπως έπραξε, δυστυχώς, και ο μ. Τάσσος με τον ανεκδιήγητο ντε Σότο.

Δεύτερον, ο Άιντε πλειστάκις προκάλεσε με τις συμπεριφορές, τις ανόητες εκτιμήσεις του και τις βροντερές βλακείες του για το τελευταίο μίλι, για τη λύση που έρχεται, για το δημοψήφισμα που θα γινόταν πέρσι τον Μάρτη, για τη στοίχιση των… άστρων και άλλα ηχηρά και γελοία παρόμοια.

Τρίτον, ο Άιντε είχε στρώσει κόκκινο χαλί στο Λήδρα Πάλας, στις 15/5/2015 για να περπατήσουν οι… συμπρόεδροι, Αναστασιάδης και Ακιντζί και το αυτί του Προέδρου της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας δεν ίδρωσε.

Τέταρτον, ο Άιντε διοργάνωσε το τραγικό δείπνο της 1ης Δεκεμβρίου 2016 κατά το οποίο ο Αναστασιάδης αποδέχτηκε την πενταμερή και εξαφάνισε την Κυπριακή Δημοκρατία, όπως την εξαφάνισε και στο δείπνο της 4ης Ιουλίου και στο Crans-Montana.

Πέμπτον, καθ’ ομολογία του Προέδρου, ο Άιντε είναι ένας ψευταράς, ο οποίος κατάφερε να τον … θυμώσει. Αλλά προσέξτε: Ως εδώ! Η απορία κάθε σκεπτόμενου πολίτη αυτής της δυστυχούς εκλιπούσας Κυπριακής Δημοκρατίας (με την ανοχή του Αναστασιάδη) είναι η εξής:

► Αφού ο Άιντε είναι ένας σεσημασμένος ψεύτης και πολιτικός απατεώνας, γιατί ο Πρόεδρος δεν απαίτησε, κατά τη διάρκεια της δήθεν θυμωμένης ομιλίας του στους Κερυνειώτες, την απομάκρυνσή του; Γιατί ακόμα ανέχεται να συνομιλεί με έναν ψεύτη; Γιατί ανέχεται έναν απροκάλυπτο προαγωγό και λομπίστα των τουρκικών θέσεων; Γιατί εμπιστεύεται τις συνομιλίες σε έναν άνθρωπο που κατηγορείται για ανεπάρκεια και ψέματα; Γιατί δέχεται να συνομιλεί με έναν πράκτορα των τουρκικών θέσεων; Γιατί δεν δημοσιοποιεί τα πρακτικά της Διάσκεψης στο Crans-Montana για να πληροφορηθεί και ο λαός ποιος ψεύδεται;

Πράκτορας της Τουρκίας

Αυτή είναι σοβαρή αντιμετώπιση από έναν Πρόεδρο ενός κατακτημένου τόπου; Τι εμποδίζει τον Ν. Αναστασιάδη να απαιτήσει την αντικατάσταση του Νορβηγού; Αλλά τι λέγομεν… Εδώ ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας αυτοϋποβιβάζεται σε κοινοτάρχη για να συνομιλεί με έναν άλλο πράκτορα της τουρκικής πολιτικής κατά της Κύπρου, τον Ακιντζί και δεν ενοχλείται και θα ενοχληθεί από έναν Νορβηγό αστρολόγο, ένα «ψώνιο», κατά τον καθηγητή Μάριο Ευρυβιάδη. Σε ανάλυσή του (19.4.2015, στον «Φιλελεύθερο»), ο Μ. Ευρυβιάδης επισήμανε προφητικά τη μεγαλομανία του Άιντε:

«Η μωροφιλοδοξία του Νορβηγού είναι να επιλύσει, μέσω «κλεισίματος» του Κυπριακού, αυτό που, ως βέρος ευρωατλαντιστής, θεωρεί μείζον και που μέχρι τώρα ταλανίζει τους ευρωατλαντιστές. Αυτό είναι η κατοχύρωση των ευρωατλαντικών σχέσεων με το θεσμικό «πάντρεμα» του ΝΑΤΟ με την ΕΕ στο πολυσυζητημένο και ατέρμονο θέμα της λεγόμενης ευρωατλαντικής ασφάλειας. Έτσι θα κατοχυρωθεί και ο θεσμικός ρόλος της Άγκυρας ως πραγματικός «παραγωγός ασφάλειας» για την ΕΕ και μαζί του να ανοίξει και ο δρόμος για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ . Και αναγκαία συνθήκη για την ολοκλήρωση είναι το «κλείσιμο» του Κυπριακού, τουτέστιν, η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

»Με τον Άιντα στην Κύπρο», προσθέτει ο Μ. Ευρυβιάδης, το Κυπριακό δεν πάει πίσω εκεί που το άφησε ο Ντάουνερ. Πάει πίσω στο 1964, στο Λονδίνο, και στην πρώτη, τότε, οργανωμένη προσπάθεια κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, με το αποτυχημένο στρατήγημα επιβολής τριμερούς επικυριαρχίας (Τουρκία, Βρετανία, Ελλάδα), υπό τις ευλογίες της Ουάσινγκτον και την εργαλειακή στήριξη του ΝΑΤΟ». Λοιπόν, τα καλά παιδιά της ελληνικής πλευράς δεν πάνε στον παράδεισο αλλ’ οδηγούν την Κύπρο στην τουρκική κόλαση. Οι ξένοι απλώς δείχνουν τον δρόμο…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: