Ο καθωσπρεπισμός της υπόκλισης: Δεν νομιμοποιείται να υποβάλει έκθεση ο κ. Έσπεν Μπαρθ Άιντα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Κώστα Βενιζέλου
Να δοθούν τώρα τα πρακτικά των συζητήσεων στο Κραν Μοντάνα και όχι όταν ο κ. Έσπεν Μπαρθ Άιντε επιχειρήσει δημόσια να συγκαλύψει για μια ακόμη φορά την τουρκική στάση. Να δοθούν τώρα για να μην υπάρξει, μέσα ενδεχομένως από μια έκθεση για τις καλές υπηρεσίες του Γενικού Γραμματέα, καταγραφή γεγονότων που δεν θα ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Αν και είναι σαφές πως η Λευκωσία, όπως και η Αθήνα, δεν μπορούν να αποδεχθούν πλέον να καταθέσει ο κ. Άιντε και η ομάδα του έκθεση για τα όσα έχουν διαδραματισθεί στις δυο Πενταμερείς Διασκέψεις για το Κυπριακό στην Ελβετία. Από τη στιγμή που ο απεσταλμένος του Διεθνούς Οργανισμού αμφισβητείται για την αντικειμενικότητα του και πρωτίστως δεν παρουσιάζει τη σωστή εικόνα των όσων έχουν διαδραματισθεί, δεν νομιμοποιείται να υποβάλει έκθεση εκ μέρους του Γενικού Γραμματέα. Έχει πιαστεί στα πράσα, όπως είπε και ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, να λέγει ψέματα κι αυτό είναι αρκετό για του αφαιρεθεί ο ρόλος να κρίνει και να παρουσιάσει τα γεγονότα.
- Στο τελευταίο δείπνο, στο Κραν Μοντάνα, που ολοκληρώθηκε τις πρωινές ώρες, μέσα σε μια ατμόσφαιρα εντάσεων, εκείνο το γεγονός που σημάδεψε το τέλος της Πενταμερούς Διάσκεψης ήταν η δήλωση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών πως «παρανόησε» τα όσα του είπε διμερώς ο κ. Τσαβούσογλου. Η Διάσκεψη τελείωσε όταν ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών ανέφερε ότι δεν είχε πει πως αποδέχεται τερματισμό των εγγυήσεων και των παρεμβατικών δικαιωμάτων από την πρώτη ημέρα της συμφωνίας, θέτοντας ως χρονοδιάγραμμα «την 15ετία και βλέπουμε». Αναγκάστηκε ο Γ.Γ. του ΟΗΕ να αναλάβει την ευθύνη ότι «παρανόησε». Σε εκείνο το σημείο ο Τούρκος ΥΠΕΞ αμφισβήτησε την πολιτική και διαπραγματευτική ικανότητα του Γ.Γ. και παρόλα αυτά ο κ. Άιντε εξισώνει όλους τους παίκτες σε σχέση με τις ευθύνες.
Εάν ο κ. Άιντε δεν ήταν σε άλλη Διάσκεψη και δεν παρακολουθούσε ούτε τις δημόσιες τοποθετήσεις τότε θα πρέπει να εξηγήσει γιατί επιμένει να υποστηρίζει «πως δεν είναι αυτά που είπε ο κ. Τσαβούσογλου». Το τι είπε ο Τούρκος ΥΠΕΞ αποφεύγει να πει επικαλούμενος την εμπιστευτικότητα των συζητήσεων. Αφήνει, όμως, να αιωρείται πως αυτά που υποστηρίζουν Αθήνα και Λευκωσία για την τουρκική στάση δεν είναι αλήθεια. Δεν είναι ο κ. Τσαβούσογλου, ο οποίος στις 11 Ιουλίου δήλωσε δημόσια ότι «δεν ήταν δυνατό να δεχθεί η Τουρκία μια ανόητη πρόταση που προέβλεπε κατάργηση του ‘’δικαιώματος’’ επέμβασης και κατάργηση των εγγυήσεων»; Μπορεί η ελληνοκυπριακή πλευρά να διακατέχεται ενίοτε από σύνδρομα μαζοχισμού ( και κάποιοι και από το σύνδρομο της Στοκχόλμης), ωστόσο θα ξεπερνούσε κάθε όριο να θέλει η Τουρκία να καταργηθούν τα επεμβατικά δικαιώματα και να απέρριπτε τούτο η ελληνική πλευρά.
- Όταν ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς κατάγγελλε τον κ. Άιντε για τη στάση του, τις μεθοδεύσεις του, κάποιοι στη Λευκωσία… ανατρίχιαζαν. Δεν το επέτρεπε ο «καθωσπρεπισμός» τους να καταγγείλουν τον απεσταλμένο του ΟΗΕ. Είναι συνηθισμένοι στις υποκλίσεις. Ούτε όταν διαδραμάτιζε το ρόλο του αγωγού πιέσεων της τουρκικής πλευράς προς την ελληνοκυπριακή και του προαγωγού των τουρκικών θέσεων στην Ε.Ε. σε βάρος της Κύπρου δεν ήθελαν να τον καταγγείλουν. Περιορίζονταν στα παροδικά ξεσπάσματα και σε μουρμουρητά. Όταν ο κ. Κοτζιάς έθετε συνεχώς θέμα απεσταλμένου δεχόταν επιθέσεις από τους συνήθεις υπόπτους σε Αθήνα και Λευκωσία. Τώρα; Αν και οι περιθωριακοί συνεχίζουν να στηρίζουν τον κ. Άιντε οι περισσότεροι αναγκάστηκαν να κρατήσουν αποστάσεις.
