Η ελληνική Βlack Friday και η ώρα για το νέο «Ηabemus memorandum»: Έλληνες έχουμε Μνημόνιο
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Γράφει ο Ανδρέας Τσιλογιάννης
Ηabemus memorandum!!! Ναι. Έλληνες, έχουμε το συμπληρωματικό ή μεσοπρόθεσμο του τρίτου μνημονίου. Ναι, ο «Λευκός Καπνός», αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης για το κλείσιμο της αξιολόγησης μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών – εταίρων, άρχισε να βγαίνει τα ξημερώματα, στις πρώτες πρωινές ώρες της δεύτερης μέρας του Μαΐου του 2017.
Οι διαπραγματεύσεις, μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών – εταίρων, ως προς το κλείσιμο της αξιολόγησης μετά από πολύωρες συνεννοήσεις που κρατούν όλη την μέρα της εργατικής Πρωτομαγιάς του 2017 έως τις πρώτες πρωινές ώρες της 2ης του Μαΐου μέρας, παίρνουν σάρκα και οστά καθώς αποτυπώνονται στη συμφωνία που ψηφίζει η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή των Ελλήνων, αργά το βράδυ της Πέμπτης 17 Μαΐου του 2017 προς τα ξημερώματα της Παρασκευής 18 Μαΐου του 2017.
Πλέον, ο πολιτικός κόσμος και οι Έλληνες πολίτες, περιμένουν την επικύρωση της συγκεκριμένης συμφωνίας από το «Eurogrpoup» της Δευτέρας 22 Μαΐου 2017, όπου σύμφωνα με την ατζέντα της συνεδρίασης θα βρεθεί και το ζήτημα του ελληνικού χρέους αλλά και η συμφωνία θεσμών και ελληνικών αρχών η οποία ουσιαστικά ανοίγει τον δρόμο για την εκταμίευση της οικονομικής βοήθειας στην Ελλάδα από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ESM).
Συμφωνία που αποτυπώνεται πάνω σε ένα νέο δυσβάσταχτο, συμπληρωματικό του τρέχοντος μνημονίου οικονομικό πρόγραμμα, το οποίο η ελληνική κυβέρνηση καλείται να φέρει σε πέρας καθιστώντας βιώσιμη την Ελληνική Οικονομία.
Η τελική συμφωνία έρχεται μετά από πολύμηνη διαπραγμάτευση στην οποία υπάρχουν αμφιβολίες για την επίτευξη των στόχων που προβλέπονται τόσο από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης όσο και από την πλευρά των εταίρων.
Δεν μπορεί να ξεχαστεί η πρόσφατη δήλωση Τόμσεν για τυχόν λάθη που έχουν γίνει και από την πλευρά των εταίρων – δανειστών στα προηγούμενα προγράμματα»…
Αντιρρήσεις σχετικά με την βιωσιμότητα του προγράμματος διάσωσης της ελληνικής οικονομίας εκφράζει και το «ΙΜF», δια στόματος της Γαλλίδας επικεφαλής του Ταμείου κ. Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία εμμέσως συνδέει την επίτευξη των στόχων του προγράμματος με την ελάφρυνση του ελληνικού δημόσιου χρέους.
Μάλιστα η επικεφαλής του «ΙΜF» κ. Κριστίν Λαγκάρντ, στην πρόσφατη συνάντηση με τον Έλληνα Πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα στο Πεκίνο, κάνει γνωστό, πως εάν η Γερμανία συνεχίσει να αντιδρά σε μια ενδεχόμενη μετά το 2018 ελάφρυνση του χρέους, τότε το «ΙΜF» θα αποχωρήσει από το πρόγραμμα.
Οι συνθήκες διαπραγμάτευσης της ελληνικής κυβέρνησης με τους εταίρους – δανειστές όντως σκληρές, ενίοτε μοιάζουν με τις συνθήκες απομόνωσης «cum clave» των καρδιναλίων της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, όταν κλειδώνονται στο Παρεκκλήσι της παπικής κατοικίας «Cappella Sistina» για να εκλέξουν τον νέο «εκάστοτε» Πάπα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Πάντα οι διαπραγματεύσεις στο παπικό Κονκλάβιο όσο σκληρές και αν είναι έχουν αποτέλεσμα, βγαίνει ο «Λευκός Καπνός» και με κατάνυξη ακούγεται το «Habemus Papam».
Η ετερόκλητη αλλά τύπου «μπετό» κυβέρνηση του κ. Αλέξη Τσίπρα, φέρνει την Παρασκευή 18 Μαΐου του 2017 στη Βουλή των Ελλήνων με τη μορφή του κατ` επείγοντος, την ψήφιση των μέτρων και των αντιμέτρων που αποτελούν στην ουσία τη εκ νέου συνέχιση των μνημονιακών σχέσεων της Ελλάδας με τους εταίρους – δανειστές.
Το νέο συμπληρωματικό πρόγραμμα ή μεσοπρόθεσμο του βαπτιζομένου τρίτου μνημονίου ή πρώτο της πρώτης φοράς αριστεράς όπως η ΝΔ «ιντριγκαδόρικα» αποκαλεί, τίθεται στη διάθεση των Ελλήνων βουλευτών τα ξημερώματα της Παρασκευή 18 Μαΐου του 2017, όπου με την επικύρωση – ψήφιση από την ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων θα αποτελέσει το σχέδιο συμφωνίας με τους εταίρους – δανειστές.
Συμφωνία η οποία θα επικυρωθεί στο προσεχές «Eurogroup» της Δευτέρας 22 Μαΐου του 2017.
Το ταμείο αποδεικνύεται ιδιαίτερα σκληρό, για να μιλάμε με αριθμούς καθαρούς η κυβέρνηση νομοθετεί δυσβάσταχτα για τον λαό μέτρα της τάξεως των 5,396 δις ευρώ τα οποία αφορούν την τριετία 2018 – 2021, την ώρα που τα αντίμετρα, οι κάθε τύπου ελαφρύνσεις που θα δοθούν υπό προϋποθέσεις στον ελληνικό λαό, αγγίζουν το ποσό των 4,036 δις ευρώ και έχουν να κάνουν με την τριετία 2019 – 2021.
Αντίμετρα, τα οποία λογικά δεν θα εφαρμοστούν ή θα αποτελέσουν εκ νέου πεδίο διαπραγμάτευσης με τους εταίρους – δανειστές, καθώς όπως από το Πεκίνο δηλώνει ο Πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας στην επικεφαλής του «IMF» κ. Κριστίν Λαγκάρντ, τα μέτρα της τάξεως των 5,396 δις ευρώ που προβλέπει το νέο συμπληρωματικό πρόγραμμα δεν θα εφαρμοστούν αν δεν ανοίξει από το 2018, εξαιτίας της γερμανικής αδιαλλαξίας, το θέμα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας, ξέρει πως ήρεμα και χωρίς άγχος αυτή τη φορά θα περάσει τα μέτρα στη Βουλή των Ελλήνων.
Οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας, για πρώτη φορά παρουσιάζονται συμπαγείς προ της ψήφισης, χωρίς προβλήματα θα ψηφίσουν και με τα δυο χέρια τη νέα δανειακή συμφωνία.
Οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας γνωρίζουν, πως αν υπάρξει αστοχία κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας η χώρα θα οδηγηθεί χωρίς λόγο σε εκλογές, όταν κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται στο προσεχές χρονικό διάστημα, εάν προηγουμένως δεν απαιτηθεί από εξαιρετικό εξωγενή ή ενδογενή παράγοντα ή εάν αποτελέσει επιλογή αιφνιδιασμού του ο ίδιου του Πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα.
Οι βουλευτές της συμπολίτευσης, σαφέστατα, δεν επιθυμούν τη διεξαγωγή πρόωρων βουλευτικών εκλογών, κάτι τέτοιο θα σήμαινε κίνδυνος για τη συνέχιση της βουλευτικής ιδιότητας και των προνομίων, την ώρα που ορισμένοι εξ` αυτών, μετά από την απεργία πείνας που έκαναν τρώγοντας, έχουν να σκεφτούν και να αποπληρώσουν και τα δάνεια τα οποία έλαβαν ώστε να εκλεγούν βουλευτές.
Το αφήγημα για τον Έλληνα Πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα πλέον είναι διαφορετικό, ο ίδιος αποτελεί, -γνωρίζοντας πως πλέον δεν μπορεί να σκίσει με ένα άρθρο και ένα νόμο το μνημόνιο -, ως τον καλύτερο, πιο σοβαρό αλλά και δυνατό εταίρο των δανειστών.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας κατανοεί καλύτερα από τον καθένα, πως το άρμα της διατήρησης της εξουσίας ονομάζεται πολιτικός χρόνος και περνάει από την ψήφιση των πολυνομοσχεδίων που ορίζουν τις σχέσεις της Ελλάδας με τους εταίρους – δανειστές.
Γίνεται αυτόματα αντιληπτό και από τους Ευρωπαίους εταίρους ή τους δανειστές του «IMF», πως στη νέα εποχή και στη νέα σχέση με τον ελληνικό λαό, ο Έλληνας Πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας είναι ο μόνος που αναίμακτα μπορεί να περάσει τα μέτρα, αλλά και ο μόνος που με καθαρή πλέον σχέση με τον λαό, συγκριτικά με τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς οι οποίοι αρνούνται να ψηφίζουν ελέω εκλογικών μικροπολιτικών σκοπών το νέο πολυνομοσχέδιο, μπορεί να φέρει αποτελεσματικά ή μη σε έγκριση τη νέα σχέση της χώρας με τους εταίρους – δανειστές.
Άλλωστε για την ψήφιση του συγκεκριμένου πολυνομοσχεδίου, ως συμπληρωματικό ή μεσοπρόθεσμο, απαιτήθηκε μόνο η απλή πλειοψηφία των 151 βουλευτών και όχι η αυξημένη των 180, κάτι που ενδεχομένως ή θα έκθετε την αντιπολίτευση στα μάτια του ελληνικού λαού ή η αντιπολίτευση σύσσωμη, θα αναγκαζόταν να ψήφιζε το συμπληρωματικό ή μεσοπρόθεσμο του τρίτου μνημονίου, ή η χώρα θα ξαναζούσε τις στιγμές χάους και πλήρης κατάρρευσης συνθήκες που βίωσε το καλοκαίρι του Ιουλίου του 2015.
Η θέση της Νέας Δημοκρατίας ως προς την ψήφιση του τετάρτου μνημονίου πάντα μέσα από την δική της αφηγηματική ρητορεία γνωστή.
Εξ` αρχής, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δηλώσει πως δεν θα ψηφίσει το νέο, το τέταρτο όπως λέει, μνημόνιο, ζητώντας σε βάση καθημερινή εκλογές.
Προφανώς ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης έχοντας πιέσει την κυβέρνηση με επιτακτικό τρόπο ώστε να κλείσει την αξιολόγηση, θέλει τα μέτρα χωρίς να τα ψηφίσει, αλλά δηλώνει ικανός και σίγουρος πως ο ίδιος θα είναι αυτός που θα εφαρμόσει το τέταρτο μνημόνιο κατά τη Νέα Δημοκρατία, όταν η συντηρητική παράταξη επιστρέψει στην εξουσία.
Η επιθυμία της δεξιάς παράταξης αλλά και η αγκύλωση στην καρέκλα της εξουσίας γνωστή, δεν αντέχει, αλήθεια, μακριά από αυτή, ξεχνάει γρήγορα τα εκλογικά αποτελέσματα και την αποδοκιμασία του ελληνικού λαού που έρχεται όχι από τις δημοσκοπήσεις, αλλά μέσα από την κάλπη.
Το δεξιό πολιτικό «gambling» έχει ονοματοεπώνυμο, ακούει στο όνομα Κυριάκος Μητσοτάκης και αποτελεί αυτοσκοπός η επιστροφή με κάθε τρόπο στην κυβερνισημότητα, ακόμα και αν βουλιάξει η χώρα, ακόμα και αν ο κόσμος θα υποφέρει, ακόμα και αν απαιτηθεί να ζήσουμε συνθήκες χρεοκοπίας.
Η Νέα Δημοκρατία έχει ψηφίσει όλα τα πολυνομοσχέδια πλην του πρώτου μνημονίου και τώρα δια μέσου της απαλοιφής της μνημονιακής ψήφου επιθυμεί την εκ νέου διακυβέρνηση της χώρας.
Ο Έλληνας πολίτης καταλαβαίνει πως βρίσκεται μέσα στα εφτά χρόνια στη δίνη όχι μόνο της οικονομικής κρίσης, κυρίως στην έλλειψη σοβαρού σχεδίου εξόδου της χώρας από αυτή, βλέποντας παράλληλα το έλλειμα σοβαρού πολιτικού προσωπικού που δεν υπάρχει στο υπάρχον κοινοβούλιο.
Την ώρα που οι πολιτικοί αναλυτές θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν αλλά και να προβλέψουν με σιγουριά το δεξιό πολιτικό «gambling» με στόχο την επιστροφή της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην εξουσία, σίγουρα δεν θα μπορούσαν να προβλέψουν στα πρώτα χρόνια του μνημονίου, πως η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης με την όποια συρρίκνωση ή μετεξέλιξη, εφτά χρόνια μετά από την 23η Απριλίου του 2010 – μέρα κατά την οποία ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός της χώρας κ. Γεώργιος Παπανδρέου βάζει και επιβάλει στην Ελλάδα τους μηχανισμούς στήριξη -, δεν θα ψήφιζε μνημόνια ή δανειακές σχέσεις με τους εταίρους – δανειστές.
Προφανώς η Δημοκρατική Συμπαράταξη όπως προτάσσει το νέο αφήγημα της παράταξης της πλειοψηφικής τάσης της μειοψηφικής «κεντροαριστεράς», θέλει να ξεχάσει τη σχέση με τους εταίρους – δανειστές και μέσω από τη μη ψήφιση της νέας μνημονιακής σχέσης παραδέχεται «σιωπηλά» και ορθά το λάθος της αποφράδας μέρας της 23ης Απριλίου του 2010, λάθος, όχι στιγμιαίο, που οδηγεί την Ελλάδα και τον Έλληνα στην εξαθλίωση και στην ανθρωπιστική κρίση, αποτέλεσμα που έρχεται εξαιτίας και μέσα από την καταστροφική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας κατά τη διακυβέρνηση του κ. Κώστα Καραμανλή.
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ, χωρίς το όνομα ΠΑΣΟΚ αλλά ποτέ χωρίς τον ήλιο, προσπαθεί να ορθοποδήσει μέσα από το χείλος της ολικής καταστροφής και της εκλογικής συρρίκνωσης που η ίδια έχει υποστεί από την ψήφιση και εφαρμογή των μνημονίων, επιθυμώντας να δημιουργήσει μια νέα σχέση με τον Έλληνα ψηφοφόρο, σχέση απαλλαγμένη από το βάρος των συνεχόμενων ψηφισμένων μνημονιακών επιταγών.
Το νέο μνημονιακό πρόγραμμα που ψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων τα ξημερώματα της Παρασκευής 18 Μαΐου του 2017 και το οποίο θα εγκριθεί από το «Eurogroup» της 22ης Μαΐου 2017, αποτελεί μια ακόμα συνέχιση ή συμπλήρωση των τριών μνημονίων, «Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής, Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης, Μνημόνιο Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής» που η Βουλή των Ελλήνων ψηφίζει στις 3 Μαΐου του 2010.
Η χώρα για να εξέλθει των μνημονιακών επιταγών ομαλά, χρειάζεται κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης, μια εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης με πρόσημο σοσιαλδημοκρατικό, ώστε μακριά από μικροπολιτικές και εγωισμούς που φέρνουν οι αρρωστημένες μειοψηφικές καταστάσεις η κοινωνία να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της ξανά, με μια εφαρμοσμένη πολιτική η οποία θα δίνει ώθηση στην ανάπτυξη με κοινωνικά χαρακτηριστικά με σκοπό να βγει από την ανθρωπιστική κρίση.
Στην Ελλάδα του 2017, οι μόνοι Έλληνες που παραδέχονται προσωπικό λάθος έστω και αν αυτό αποτελεί λάθος συντακτικό, είναι οι αγαπημένοι και πασίγνωστοι τραγουδοποιοί – καλλιτέχνες, οι κύριοι Πάνος Μουζουράκης και Κωστής Μαραβέγιας, μέσα από το μεταφερόμενο από την ιταλική στην ελληνική δισκογραφία τραγούδι «Φίλα με ακόμα».
Οι αγαπημένοι της ελληνικής νεολαίας καλλιτέχνες, σε συνεντεύξεις τονίζουν πως το «Φίλα με ακόμα» αποτελεί λάθος συντακτικό, καθώς δεν δίνει απαντήσεις στα προσδιοριστικά ερωτήματα τύπου «πως, που, με ποιον τρόπο».
Κάλλιστα, ο συγκεκριμένος τίτλος του τραγουδιού θα μπορούσε να παραφραστεί και να τραγουδηθεί από τον Έλληνα προς τους εταίρους – δανειστές, ελέω και των εφτά μνημονιακών χρόνων, ως τραγούδι με τίτλο «Σκίσε με, ακόμα».
Ο συγκεκριμένος παραφρασμένος τίτλος που χρησιμοποιήθηκε για το παρόν κείμενο, αποτελεί όπως καταλάβατε συντακτικό λάθος, ομοίως με το «Φίλα με, ακόμα» των κυρίων Μουζουράκη – Μαραβέγια, δεν απαντάει στα προσδιοριστικά ερωτήματα «πως, που, με ποιον τρόπο», ερωτήματα τα οποία μπορούν να θέσουν ανά πάσα στιγμή οι εταίροι – δανειστές στον Έλληνα δανειζόμενο, όταν ο τελευταίος θα τραγουδάει στους φιλοξενούμενούς δανειστές το …«Σκίσε με, ακόμα».
Συντακτικά λάθη έχουν γίνει και κατά τη σύνταξη των μνημονίων, τα οποία είτε δεν διαβάστηκαν λόγω έλλειψης χρόνου, είτε περιείχαν λάθη ή απαιτήσεις που οδήγησαν σε αστοχίες όπως άλλωστε παραδέχθηκαν πρόσφατα εκπρόσωποι των εταίρων – δανειστών.
Μη ξεχάσουμε και τις αποτυχημένες παρελθοντολογικές προσπάθειες κλεισίματος της αξιολόγησης, όπως το κλείσιμο της αξιολόγησης που ποτέ δεν έκλεισε μέσω της μεθόδου «via email», του κ. Χαρδούβελη.
Η Παρασκευή 18 Μαΐου του 2017, εξαιτίας της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου που διέπει την προσεχή σχέση Ελλάδας, δανειστών και εταίρων, αποτελεί ακόμα μια «Black Friday» της ελληνικής πολιτικής ζωής.
Ο Έλληνας, χωρίς εθνική ομοψυχία οδεύει προς την υλοποίηση της νέας μνημονιακής σχέσης, συγχρόνως προσπαθεί να βρει από τον καναπέ τον τρόπο που θα τον οδηγήσει τόσο στην έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια, όσο και στο απάνεμο λιμάνι μακριά από κηδεμονίες και επιτροπείες.
Υστερόγραφο:
Το συμπληρωματικό ή μεσοπρόθεσμο του τρίτου μνημονίου, δεν ψηφίζει ο βουλευτής Ροδόπης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης κ. Αχμέτ Ιχλάν.
Ο κ. Αχμέτ Ιχλάν, με την καταψήφιση του πολυνομοσχεδίου, προφανώς δεν αντέχει να ψηφίσει τα νέα δυσβάσταχτα μέτρα τα οποία οδηγούν στην περαιτέρω φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, ή δεν θέλει να παραχωρήσει μέσω της υπογραφής του, εκ νέου δικαιώματα της χώρας στους εταίρους – δανειστές.
Ο κ. Αχμέτ Ιχλάν, μερικές μέρες πριν το ΟΧΙ στους εταίρους – δανειστές, έχοντας όμως ψηφίσει τα προηγούμενα μνημόνια, συμμετέχει σε εκδήλωση ομόθρησκων μουσουλμάνων όπως ο ίδιος δηλώνει στην Προύσα της Τουρκίας, όπου απευθύνει χαιρετισμό και μιλάει με φόντο τη σημαία που προπαγανδίζει την «Ανεξάρτητη Θράκη».
Ο βουλευτής Ροδόπης κ. Αχμέτ Ιχλάν, παραμένει ακόμα μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, η οποία για εκλογικούς λόγους αρνείται να διαγράψει από την τάξη της τον Έλληνα υπήκοο Βουλευτή, ο οποίος θέτει με τον πιο επίσημο τρόπο σε κίνδυνο τα Ελληνικά Κυριαρχικά Δικαιώματα, δίνοντας στους Τούρκους ομοεθνείς και ομόθρησκούς του ιδίου, μεγάλο «πάτημα» διεκδίκησης ελληνικών εδαφών.
Σημείωση:
Μνημόνιο είχαμε, έχουμε και θα έχουμε …
«Ηabemus memorandum» !!!
- Ο Ανδρέας Τσιλογιάννης είναι δημοσιογράφος & πολιτικός αναλυτής.
[email protected]
Τwitter: TsiloyannisAnd
Facebook: Andreas Tsiloyannis