Ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει πάλι άποψη: Είναι ίσως ο πλέον αντιδημοφιλής πολιτικός στην Ευρώπη
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Όταν η κατοχική Τουρκία δεν θέλει ούτε «ζωγραφιστή» να βλέπει την Κύπρο: Κάνουν λάθος όσοι επενδύουν, για διαφορετικούς λόγους, στις ευρωτουρκικές σχέσεις
Το πρόβλημα του τουρκικού αναθεωρητισμού και οι υπαρξιακά αναγκαίες στρατηγικές επιλογές της Ελλάδας: Η τουρκική ρητορική προφανώς απάδει από τις έωλες υποσχέσεις της…
Γράφει ο Ανδρέας Μπελεγρής
Ξεκίνησε ως αστείο, αλλά τείνει να πάρει χαρακτηριστικά σοβαρού επιχειρήματος. Προχθες ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόιμπλε με δηλώσεις του υποστήριξε την υποψηφιότητα του Φρανσουά Φιγιόν στη Γαλλία και την προοπτική του “Ναι” στο ιταλικό δημοψήφισμα την προσεχή Κυριακή.
Ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε μέσα στα χρόνια της κρίσης έχει τοποθετηθεί σε πολλές περιπτώσεις σε κρίσιμες εσωτερικές καμπές τρίτων χωρών. Σχεδόν πάντοτε οι επιθυμίες του διαψεύδονται. Και εξακολουθεί να εκφράζει σχετικές απόψεις οι οποίες λειτουργούν σχεδόν σαν αυτοεκπληρούμενες προφητείες – ως προς το αντίθετό τους.
Είναι δύσκολο κανείς να πει αν ο ίσως ο πλέον αντιδημοφιλής πολιτικός στην Ευρώπη -εκτός της χώρας του- είναι τόσο πολύ αντιδημοφιλής που επηρεάζει ανάποδα μια μερίδα ψηφοφόρων σε κάθε χώρα. Επίσης, είναι δύσκολο να εκτιμήσει κάποιος αν πράγματι γνωρίζει την αντιδημοφιλία του και προχωρά σε δηλώσεις τέτοιου είδους, επειδή άλλα λέει και άλλα επιθυμεί. Σίγουρα, όμως, υπάρχει μια σχέση επιρροής. Κι όπως όλες τις σχέσεις επιρροής, υπάρχει αλληλεπίδραση, καθώς σε όλους μαζί ταυτόχρονα τίθεται το ερώτημα “Ποια Ευρώπη θέλουμε;”.
Ο Βολφγκανγκ Σόιμπλε είναι ο βασικός υπεύθυνος για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ευρώπη. Από τη θέση του υπουργού Οικονομικών της μεγαλύτερης οικονομίας της Ε.Ε. απευθύνεται μόνο στους συμπατριώτες του, αποφασίζοντας για το σύνολο των Ευρωπαίων πολιτών. Η θέση του και η πορεία του δεν εξαρτώνται από την άποψη του ενός Πορτογάλου και του άλλου Ιταλού.
Η γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη στα χρόνια της κρίσης δεν έχει προηγούμενο. Το πρόσχημα των μεταρρυθμίσεων και της τήρησης κάποιων “κανόνων” έχει αποτελέσει το βασικό όπλο επιβολής στις μικρότερες χώρες και πρόκλησης στις μεγαλύτερες. Το πρόσωπο της γερμανικής ηγεμονίας έχει τη μορφή του Γερμανού υπουργού Οικονομικών.
Σε λιγότερο από έναν χρόνο στη Γερμανία θα πραγματοποιηθούν οι ομοσπονδιακές εκλογές. Στο μεταξύ, η Ε.Ε. θα είναι τελείως διαφορετική από αυτό που είναι σήμερα. Η περιοχή είναι ναρκοθετημένη. Ο κ. Σόιμπλε τοποθετείται από το Βερολίνο για το πώς θα αποφευχθεί κάθε φορά η νάρκη. Σε αυτό το πλαίσιο οι πολίτες μπορεί να μην απαντούν μόνο στο ερώτημα που τους τίθεται στα δημοψηφίσματα. Μπορεί να μην ψηφίζουν μόνο για τον επόμενο ηγέτη τους. Να μην ενδιαφέρονται καν να αλλάξουν την Ευρώπη. Αλλά να προσπαθούν να απαντήσουν μέσω του εκλογικού τους δικαιώματος σε μια ερώτηση που δεν τους τίθεται και ούτε και έχουν δικαίωμα να απαντήσουν: “Ποια Γερμανία θέλουμε;”.
- Ο Ανδρέας Μπελεγρής είναι αρθρογράφος της Αυγής