Η Ιταλία μετά το δημοψήφισμα: Η Μaria Elena, η «vendetta» του Ματέο και ο «πόλεμος του κρασιού»




Γράφει ο Ανδρέας Τσιλογιάννης

H χώρα της Ferrari, της Fiat,της Alfa Romeo,της Maserati,της υψηλής αισθητικής – είτε αφορά το τραγούδι ή την ραπτική ή την κάθε λογής τέχνη – , της φινέτσα, αλλά και η χώρα με την περίφημη κουζίνα και το εξαιρετικό παγκόσμιας φήμης ιταλικό κρασί, η Ιταλία, βρίσκεται ήδη στους ρυθμούς της πρώτης μετά Renzi κυβέρνησης.

Το αποτέλεσμα του Ιταλικού «referendum» της Κυριακής 4ης Δεκεμβρίου του 2016 και η τελική με 62% επικράτηση του «No» έναντι του «Si» στις προτεινόμενες, πλέον βρισκόμενες στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, Συνταγματικές Μεταρρυθμίσεις από τον απερχόμενο πρωθυπουργό κ. Matteo Renzi.

Πιστός στον λόγο απέναντι στους Ιταλούς πολίτες, ο σαρανταενός ετών από τη Φλωρεντία πολιτικός Matteo Renzi, αμέσως μετά την ψήφιση του Ιταλικού Προϋπολογισμού από τα δυο εκλεγμένα σώματα της Γερουσίας και της Βουλής των Αντιπροσώπων, μεταβαίνει στο Κυρινάλλιο – το Προεδρικό Ιταλικό Μέγαρο -, παραδίδοντας στον Ιταλό Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Sergio Μattarella την πρωθυπουργική εντολή που είχε λάβει από τον Ιταλό πρώην Πρόεδρο κ. Giorgio Napolitano, στις 22 Φεβρουαρίου του 2014.

Eν μέσω κρίσης στο τραπεζικό Ιταλικό σύστημα, με την τράπεζα «Monte dei Paschi di Siena» να αποτελεί το πρόβλημα της κρίσης εξαιτίας των μη εξυπηρετούμενων δανείων, αλλά και το αλισβερίσι που λαμβάνει χώρα στο όνομα της ανακεφαλαιοποίησης της τράπεζας, η Ιταλία μπαίνει σε μια πολιτική κρίση και σε μια μακρά προεκλογική περίοδο.

Οι εξελίξεις που ακολουθούν την παραίτηση του 56ου Ιταλού Προέδρου του Υπουργικού Συμβουλίου κ. Matteo Renzi είναι ραγδαίες.

Ο Ιταλός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, από το Παλέρμο της Σικελίας, κ. Sergio Mattarella, δεν καταφέρνει να πείσει τον απερχόμενο πρωθυπουργό να συνεχίσει την θητεία του ως υπηρεσιακός, στο Παλάτι Gigi, o Matteo Renzi αμετανόητος παραδίδει την εντολή, με τον Ιταλό πρόεδρο να περνάει στις διερευνητικές συζητήσεις, φθάνοντας στην Δευτέρα (12/12), μέρα κατά την οποία ο Μattarella παρέδωσε στον Ιταλικό λαό τον επόμενο Ιταλό Πρωθυπουργό και την επόμενη κυβέρνηση.

Πράγματι, μετά το πέρας των συνομιλιών του κ. Sergio Mattarella, συνομιλίες που έλαβαν χώρα στο Κυρινάλλιο το Σαββατοκύριακο (10/11 του Δεκέμβρη) και συμμετείχαν σ` αυτές ο απερχόμενος πρωθυπουργός κ. Matteo Renzi αλλά και οι πιθανοί διάδοχοι, κ.κ. Paolo Gentiloni, Υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Renzi, κ. Pier Carlo Padoan, Υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Renzi και η τριανταπεντάχρονη Υπουργός των Συνταγματικών Μεταρρυθμίσεων και των Σχέσεων της Κυβέρνησης με τη Βουλή κ. Maria Elena Boschi.

O Ιταλός Πρόεδρος της Δημοκρατίας Sergio Mattarella, μετά το τέλος των διερευνητικών συζητήσεων καταλήγει στο όνομα του απερχόμενου Υπουργού Εξωτερικών της Ιταλίας, βουλευτή του Δημοκρατικού Κόμματος (PD) και στενού συνεργάτη του Renzi κ. Paolo Gentiloni.

O αξιότιμος Paolo Gentiloni, δημοσιογράφος στο επάγγελμα, πρώην ΥΠΕΞ, λαμβάνει την εντολή σχηματισμού της κυβέρνησης και η Ιταλία αποκτά τον 57ο Πρόεδρο του Συμβουλίου των Υπουργών, αλλά και τον τέταρτο στη σειρά μη εκλεγμένο Πρωθυπουργό από τον Νοέμβριο του 2011, όταν Πρωθυπουργός ανέλαβε με εντολή του Sergio Napolitano, ο ισόβιος γερουσιαστής κ. Mario Monti, διάδοχος του τελευταίου εκλεγμένου πρωθυπουργού της Ιταλίας κ. Silvio Berlusconi.

Ο εντολοδόχος 57ος Πρόεδρος του Συμβουλίου των Υπουργών της Ιταλίας κ. Gentiloni στη διάρκεια της συζήτησης για την απόκτηση της εμπιστοσύνης, δηλώνει, πως η συγκεκριμένη κυβέρνηση θα συνεχίσει την πολιτική του Matteo Renzi.

Δεν γνωρίζω αν ο ίδιος o νέος Ιταλός Πρωθυπουργός Gentiloni ξέχασε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος με τον Ιταλικό λαό να είναι απέναντι των πολιτικών επιλογών της σκληρής λιτότητας του Matteo Renzi, όμως ο Paolo Gentiloni ξέρει πως ο ίδιος ήταν πρόταση του Matteo Renzi, αν και το όνομά του για την κατάληψη της θέσης του Πρωθυπουργού «παιζόταν» μέχρι την τελευταία στιγμή με αυτό της έμπιστης συνεργάτιδας του απερχομένου Ιταλού πρωθυπουργού της γεννημένης το 1981 στη Φλωρεντία κ. Maria Elena Boschi, η οποία καταλαμβάνει τη θέση του Υφυπουργού Προεδρίας του Υπουργικού Συμβουλίου της κυβέρνησης Gentiloni.

H κυβέρνηση Gentiloni, περιλαμβάνει 20μελές υπουργικό συμβούλιο, με τα 14 μέλη συμπεριλαμβανομένου και του ιδίου του Πρωθυπουργού να ανήκουν στο Δημοκρατικό Κόμματος (PD), δύο μέλη να ανήκουν στη νέα κεντροδεξιά (ΝCD-UDC), όπου στις τάξεις της ανήκει πλέον το Υπουργείο Εξωτερικών, με ΥΠΕΞ τον Αngelino Alfano, προερχόμενο από τη Forza Italia του Silvio Berlusconi, και ενός μέλος προερχόμενο από το έτερο κόμμα (UDC) της νεοκεντροδεξιάς συμμαχίας της «Λαϊκής Περιοχής (NCD-UDC) ».

Εκτός κυβέρνησης, μένουν οι λαϊκιστές και ενδεχόμενοι νικητές των Ιταλικών εκλογών όποτε και αν γίνουν αυτές με ορίζοντα τον Μάρτιο του 2017, του Κινήματος των 5 αστεριών του Bebe Grillo, η φασιστική με τάσεις αποσχιστικές Λέγκα του Βορρά, αλλά και το κόμμα Ala του Denis Vedrini και βουλευτών προερχόμενων από το κόμμα του Mario Monti που συμμετείχε στην κυβέρνηση Renzi με ένα υπουργείο.

Mάλιστα, το Κίνημα των 5αστεριών του Bebe Grillo, αλλά και η Λέγκα του Βορρά, λαϊκίστικα κόμματα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην επικράτηση του No», έναντι του «Si» στις προτεινόμενες Συνταγματικές Μεταρρυθμίσεις από τον απερχόμενο πρωθυπουργό κ. Matteo Renzi, βρίσκονται εκτός αιθούσης της Ιταλικής Βουλής των Αντιπροσώπων (Camera dei Deputati) κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση του Paolo Gentinoli.

O 57ος Ιταλός Πρωθυπουργός και πρώην δημοσιογράφος Paolo Gentinoli κατηγορεί από το βήμα τα 5αστέρια και τη Λέγκα του Βορρά πως η πολιτική γίνεται μέσα στη Βουλή και όχι στα Κοινωνικά δίκτυα.

Οι Ιταλοί πολιτικοί αναλυτές, κάνουν λόγο πως η τύπου express και βραχύβια κυβέρνηση του κεντροαριστερού βουλευτή προερχόμενου από τη Margarita, πρώην ΥΠΕΞ Paolo Gentinoli, έχει να αντιμετωπίσει άμεσα και χωρίς χρονοκαθυστέρηση την κρίση της τράπεζας «Monte dei Paschi di Siena»,δίνοντας σωτηρία και στο Ιταλικό τραπεζικό σύστημα, την υψηλή ανεργία στον Νότο και στη περιοχή της Νάπολη, με λύση και στο πρόβλημα των σκουπιδιών της πρωτεύουσας του νότου.

Το μεταναστευτικό, η σύνταξη και ψήφιση του νέου εκλογικού νόμου «Italicum» ο οποίος θα οδηγήσει την Ιταλία σε άμεσες εκλογές ακόμα και τον προσεχή Μάρτιο, αλλά και στην εξωτερική πολιτική τη νέα εποχή προκλήσεων που διαγράφεται με την επικράτηση του Donald Trump στις Αμερικανικές εκλογές αποτελούν προκλήσεις που άμεσα καλείται να φέρει σε πέρας η νέα Ιταλική κυβέρνηση.

Στο επιτελείο του απερχομένου πλέον μη εκλεγμένου 56ου Ιταλού Πρωθυπουργού Matteo Renzi, παρά την ήττα στο δημοψήφισμα της 4ης Δεκεμβρίου, ήττα που αποδίδουν στο βαθιά συντηρητικό ιταλικό πολιτικό σύστημα, στην σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική αποτέλεσμα των επιλογών της Ε.Ε., αλλά  και στους λαϊκιστές τύπου των 5αστεριών ή της Λέγκα του Βορρά, θεωρούν πως η ώρα της «vendetta» του Matteo Renzi έφτασε.

Οι στενοί συνεργάτες του Matteo Renzi πιστεύουν πως ο απερχόμενος πρωθυπουργός και νυν Γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος (PD), αν και έχασε το δημοψήφισμα, το 39 % του Ιταλικού λαού που  στήριξε  τις προτεινόμενες από τον ίδιο Συνταγματικές Μεταρρυθμίσεις είναι δικό του, σε αντίθεση με το υπόλοιπο 62 % του «No», που ανήκει σε μια ναι μεν πλειοψηφία, αδύνατης όμως για πολιτική συνεργασία.

Στο «No» συμπεριλαμβάνονται από επικριτές της πολιτικής της λιτότητας, μέχρι λαϊκιστές, φασίστες, αποσχιστές, πάμπλουτους επιχειρηματίες, ανέργους αλλά και εκφραστές με πολιτικές θέσεις του κατεστημένου που δεν ήθελαν να αφήσουν τον ρόλο τους απέναντι στην πρόοδο.

Στους θιασώτες του «No» τοποθετούνται και η Σικελική «Μαφία» με τη Ναπολιτάνικη «Camorra», αλλά και τα όχι συντρόφων εσωκομματικών αντιπάλων του Matteo Renzi μέσα στο Δημοκρατικό κόμμα ή τον χώρο της κεντροαριστεράς.

Μέχρι και ο ίδιος ο πρώην Ιταλός Πρόεδρος Giorgio Napolitano εξέφραζε την αντίθεσή του για τις Συνταγματικές Μεταρρυθμίσεις που πρότεινε ο Renzi, την ώρα που o αδιευκρίνιστος ρόλος του ηγέτη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στο Δημοκρατικό Κόμμα (PD) Pier Luigi Bersani στο δημοψήφισμα αιωρείται στην ιταλική ατμόσφαιρα, αλλά και ισχυρό το «No» του πρώην πρωθυπουργού της ιταλικής Ελιάς – Κεντροαριστεράς Μassimo D` Alema, πάντα πολέμιος του σαρανταενός ετών Γραμματέα του Δημοκρατικού Κόμματος (PD) Matteo Renzi.

O Pier Luigi Bersani, προκάτοχος του Matteo Renzi στην ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος (PD), είναι ο ηγέτης της κεντροαριστεράς ο οποίος τον Νοέμβρη του 2013 κερδίζει το Κόμμα της Ελευθερίας (PDL) του Silvio Berlusconi, την κεντροδεξιά συμμαχία με τους Ιταλούς Φασίστες και τη Λέγκα του Βορρά, έχοντας αρχικά, τον Σεπτέμβρη του 2012, κερδίσει στις εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη του ηγέτη του Δημοκρατικού Κόμματος (PD) τον Matteo Renzi.

Στις εκλογές του 2013, αν και νικητής ο Pier Luigi Bersani δεν κατορθώνει να σχηματίσει κυβέρνηση, ο Matteo Renzi βρίσκει πεδίο αντιπαράθεσης και εκδίκησης, κατηγορεί τον Pier Luigi Bersani πως αδυνατεί να διαχειριστεί την πλειοψηφία και να σχηματίσει κυβέρνηση, με αποτέλεσμα ο Giorgio Napolitano να δίνει τη διερευνητική εντολή στον τότε 38άχρονο Δήμαρχο της Φλωρεντίας, σχηματίζοντας κυβέρνηση στηριζόμενος από τη δεξιά του «καβαλιέρε» Berlusconi.

Ο Μassimo D` Alema, ο πρώτος Ιταλός πρωθυπουργός προερχόμενος από το Ιταλικό Κουμμουνιστικό Κόμμα (PCI), πρωθυπουργός της Ιταλικής Ελιάς, στο δημοψήφισμα της 4ης Δεκεμβρίου στηρίζει ανοιχτά το «No», καθώς πολιτικός αντίπαλος του ηγέτη του Δημοκρατικού Κόμματος (PD).

Η κόντρα των δύο ανδρών ξεκινάει εδώ και δυο χρόνια, όταν ο Matteo Renzi δεν επιλέγει τον Μassimo D` Alema για το αξίωμα του Ύπατου Εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, αξίωμα που καταλαμβάνει η γεννημένη το 1973 Federica Mogherini εκλεκτή του Renzi.

Ένα ακόμα σφυρί στις σχέσεις RenziD` Alema αποτελεί και το γεγονός πως για τη  θέση του Υπουργού Εξωτερικών στην κυβέρνηση, ο Matteo Renzi δεν επιλέγει τον Μassimo D` Alema αλλά τον σημερινό πρωθυπουργό Paolo Gentiloni.

Ο ονομαζόμενος από τους «συντρόφους» του Δημοκρατικού Κόμματος (PD) «πόλεμος του κρασιού», βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη με πρωταγωνιστές, τον Matteo Renzi και τον Μassimo D` Alema, επικεφαλής του με έδρα στις Βρυξέλλες «Οργανισμού των απανταχού Ιταλών» «Αssociazione Italiani del Mondo», και εξαιρετικό οινοποιό με παραγωγή κρασιού εξαιρετικής ποιότητας και φήμης στην περιοχή της Απούλια.

Οι «σύντροφοι» στο Δημοκρατικό Κόμμα (PD),  κατηγορούν τον Μassimo D` Alema πως χρησιμοποιεί τις πολιτικές θέσεις για να εξάγει το κρασί και να πλουτίζει.

Ο Matteo Renzi, έχοντας ελέγξει την σε μεγάλο βαθμό κυβέρνηση Gentiloni τοποθετώντας σε θέση κλειδί, συγκεκριμένα ως Υφυπουργού της Προεδρίας της Κυβέρνησης, την Maria Elena Broschi,τα μάτια του όπως λένε οι κακές γλώσσες, ήρεμος προσπαθεί χωρίς τη φθορά από τις κυβερνητικές ευθύνες, να διαχειριστεί το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, να ελέγξει το κόμμα και στις ενδεχόμενες εκλογές του Μαρτίου του 2017 να διεκδικήσει για πρώτη φορά με ψήφο του Ιταλικού λαού την πρωθυπουργία.

Για να καταφέρει την επικράτηση, ο απερχόμενος Ιταλός πρωθυπουργός Matteo Renzi, θα πρέπει να νικήσει τον Bebe Grillo και τα 5αστέρια, που δημοσκοπικά προηγούνται αλλά και την συντηρητική δεξιά του Silvio Berlusconi που κανείς δεν ξέρει τι θα πράξει σε έναν δεύτερο εκλογικό γύρο.

Θα καταφέρει ο Paolo Gentiloni και η νέα κυβέρνηση να αποτελέσει τον οδηγό του Matteo Renzi προς την ολοκλήρωση της προσωπικής «vendetta» με επιστροφή ως εκλεγμένου πρωθυπουργού στο «Παλάτι Gigi» την πρωθυπουργική κατοικία και όχι ένοικοι σε αυτή να είναι τα 5αστέρια και ο Bebe Grillo ;

Θα νικήσει τον Matteo Renzi «στον πόλεμο του κρασιού» ο Μassimo D` Alema, ή θα πάρει τη ρεβάνς ο Pier Luigi Bersani και η θεία δίκη θα τιμωρήσει με το ίδιο νόμισμα, ως νικητή των εθνικών εκλογών του Μαρτίου ( ? ) του 2017 τον Matteo Renzi αλλά να μην μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση, κυβέρνηση που ενδεχομένως θα σχηματίσει η γοητευτική Μaria Elena Boschi, γεννημένη το 1981 ξανθιά Υφυπουργός Προεδρίας, ολοκληρώνοντας μ` αυτόν τον τρόπο και τερματίζοντας τον εσωκομματικό πόλεμο στο Δημοκρατικό Κόμμα (PD) ;

Η ίντριγκα λέξη ιταλική, η πολιτική ίντριγκα προνόμιο των Ιταλών «illuminati» της Γερουσίας και της Βουλής των Αντιπροσώπων, όμως το τελικό σενάριο ανήκει στην ψήφο του Ιταλικού λαού και στο αποτέλεσμα που η Ιταλική κάλπη θα βγάλει όποτε και αν γίνουν οι εκλογές.

  • Δημοσιογράφος, Πολιτικός αναλυτής
  • Email: [email protected]
  • Twitter: @TsilogiannisAnd
  • Facebook: Andreas Tsilogiannis

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: