Η Δημοκρατία δεν νίκησε στην Τουρκία: Το παιχνίδι του Ερντογάν με Ρωσία έναντι των ΗΠΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η Δημοκρατία δεν νίκησε στην Τουρκία. Και δεν νίκησε διότι Τουρκία και Δημοκρατία είναι έννοιες μη συμβατές. Η εικόνα που το καθεστώς Ερντογάν εντέχνως προωθεί ότι ο λαός νίκησε τα τανκς είναι η πλέον στρεβλή του όλου αυτού ωραίου πανηγυριού που ακούει στο όνομα «πραξικόπημα στην Τουρκία».
Δεν είμαστε σε θέση να επιβεβαιώσουμε ή να διαψεύσουμε τις διάφορες θεωρίες σχετικά με το πραξικόπημα στη γείτονα. Κατά τη γνώμη του γράφοντος το πιθανότερο σενάριο είναι ο Ερντογάν να εκμεταλλεύθηκε μερικούς χρήσιμους ηλίθιους αξιωματικούς κατευθύνοντάς τους εκεί που ήθελε γνωρίζοντας πως θα μπορούσε να ελέγξει την κατάσταση.
Τα ερωτηματικά σχετικά με τις αβλεψίες ή και αβελτηρίες των πραξικοπηματιών που οδήγησαν το εγχείρημα σε αποτυχία είναι πολλά. Ωστόσο η θεώρηση που επικράτησε και στην Ελλάδα θέλει τον λαό να προτάσσει τα στήθη του και να σταματά τα άρματα μάχης.
Η θεώρηση αυτή είναι απολύτως ψευδής. Ο λαός σταμάτησε τα άρματα διότι τα άρματα δεν έβαλλαν εναντίον του. Το ισοζύγιο των απωλειών είναι ενδεικτικό. Από τους 280 συνολικά νεκρούς οι 104 είναι πραξικοπηματίες αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και στρατιώτες. Αν κάποιος θεωρεί λογικό έναν τέτοιο λόγο απωλειών μεταξύ μιας στρατιωτικής δύναμης και του άοπλου πλήθους είναι άξιος της μοίρας του.
Αν τα άρματα άνοιγαν πυρ οι απώλειες του πλήθους θα ήταν συντριπτικές. Θα μιλούσαμε για εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες νεκρούς. Κάποιοι διατείνονται πως και η αστυνομία στήριξε το καθεστώς και αντιμετώπισε τους πραξικοπηματίες. Σωστά, αλλά η αστυνομία δεν διαθέτει αντιαρματικά όπλα και άρα αδυνατεί να αντιμετωπίσει άρματα μάχης εκτός και αν τα πληρώματα αυτών δεν θέλουν να πολεμήσουν.
Άρα το παραμύθι του Ερντογάν ότι ο λαός εξεγέρθηκε υπέρ του και τον έσωσε απλώς δεν στέκει. Ο λαός μπορεί να ξεσηκώθηκε αλλά δεν μπορούσε να επικρατήσει μιας στρατιωτικής δύναμης.
Σημαντικό είναι επίσης να τονιστεί πως ο Τουρκικός στρατός αριθμεί περί τους 600.000 άνδρες. Πόσοι από αυτούς συμμετείχαν στο Πραξικόπημα; Μια μικρή μειοψηφία. Και οι υπόλοιποι τι ακριβώς έκαναν; Αδρανούσαν; Και όταν το καθεστώς Ερντογάν μιλούσε για μάχες με τους πραξικοπηματίες, αλήθεια, τις μάχες αυτές ποιοι τις έδιναν, οι άοπλοι ισλαμιστές οπαδοί του ή μήπως οι αστυνομικοί με τα περίστροφα και τα γκλομπς;
Σε κουρδικά μέσα κυκλοφόρησε μια φωτογραφία, την αυθεντικότητα φυσικά της οποίας δεν είμαστε σε θέση να επιβεβαιώσουμε, όπου εικονίζεται ένας αρχιτζιχαντιστής του ΙΚ στην Συρία. Άλλη φωτογραφία εικονίζει τον ίδιο άνδρα, με πολιτικά, να κακοποιεί στρατιώτες στη γέφυρα του Βοσπόρου, το ξημέρωμα μετά το πραξικόπημα.
Ο Ερντογάν δεν βιάστηκε τυχαία να κλείσει το μέτωπο με τη Ρωσία. Ίσα – ίσα σκοπεύει, όπως όλα δείχνουν, θα αξιοποιήσει το ρωσικό χαρτί για να κλείσει το συριακό με τρόπο που δεν θα βλάπτονται τα τουρκικά συμφέροντα – μη δημιουργία κουρδικού κράτους – σε συνεργασία και με τον Άσαντ, αλλά και να αντιμετωπίσει, αν χρειαστεί εναντίον του αμερικανική πίεση.
Πληροφορίες αναφέρουν πως “εντελώς τυχαία” ένας Ρώσος έμπορος όπλων, γνωστός στις ρωσικές αρχές εδώ και δεκαετίες, με διασυνδέσεις στη ρωσική κυβέρνηση, τον οποίο η Άγκυρα κατηγορούσε ως προμηθευτή όπλων του ΡΚΚ, συνελήφθη στη Μόσχα με μια αστεία κατηγορία αμέσως μετά την επαναπροσέγγιση Ρωσίας-Τουρκίας. Ο καθείς μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.
ΠΚ