ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Κώστα Καρακώτια
Η μεγάλη και πολλαπλή τρέχουσα κρίση δυστυχώς δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα της Ελλάδας. Εκτός από την εύφλεκτη πλέον Μέση Ανατολή και την κατάρρευση της μέχρι τώρα εθνοκρατικής αρχιτεκτονικής της, είναι και η βαλκανική ενδοχώρα πάντα έτοιμη να εκραγεί.
Τα πρόσφατα συμβάντα στον ποδοσφαιρικό αγώνα Σερβίας-Αλβανίας και τα όσα επακολούθησαν, δείχνουν ότι ο ενδοβαλκανικός εθνικισμός καλά κρατεί και ότι μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Το δυστύχημα είναι ότι οι βαλκανικές ηγεσίες υποτάσσονται εύκολα στις εθνικιστικές και λαϊκιστικές συμπεριφορές και τις ενσωματώνουν επικίνδυνα στον πολιτικό τους λόγο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του πρωθυπουργού της Αλβανίας Εντι Ράμα, που αν και ξεκίνησε με άκρως φιλοευρωπαϊκό και εκσυχρονιστικό πρόσημο, υπέκυψε και επικρότησε τις εθνικιστικές εκδηλώσεις στο γήπεδο και στους δρόμους.Φαίνεται ότι για πολλούς στα Βαλκάνια οι εθνογενετικές και εθνοποιητικές διαδικασίες δεν έχουν τελειώσει και φαντασιώνονται επικίνδυνα συνοριακές επεκτάσεις και ανακατατάξεις. Σ’ αυτό το ρευστό βαλκανικό περιβάλλον η Ελλάδα πρέπει να κινηθεί με σύνεση και να μην εγκλωβιστεί στις εθνικιστικές του αντιθέσεις.
Ως μέλος όλων των ευρωπαϊκών και δυτικών οργανισμών πρέπει, απροκατάληπτα, μακριά και από τις φαντασιώσεις διαφόρων ακραίων εγχώριων κύκλων, να συνεισφέρει στην προσέγγιση των κρατών και των λαών της περιοχής.Πρέπει δε να κλείσει, όσον το δυνατόν γρηγορότερα, το πρόβλημα με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Η φημολογούμενη νέα πρόταση του κ. Νίμιτς για διεθνές όνομα της χώρας αυτής το «Δημοκρατία της Ανω Μακεδονίας» και το «πολίτες της Ανω Μακεδονίας» ως υπηκοότητα του λαού της προσεγγίζει κατά πολύ την πάγια θέση της Ελλάδας για μια σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό.
Η ελληνική κοινωνία και οι όποιες ηγετικές της ομάδες δεν πρέπει να παρασυρθούν από τα ισχυρά εσωτερικά εθνικιστικά λόμπι, αλλά ούτε και από τις αστείες επιλογές της κυβέρνησης της ΠΓΔΜ της κατασκευής αγαλμάτων και του γενικότερου «εξαρχαϊσμού» της χώρας της. Αναμένεται δε με ενδιαφέρον η στάση των εγχώριων πολιτικών κομμάτων για το ζήτημα αυτό. Ιδιαίτερα η στάση του πρώτου κόμματος πλέον, του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είχε πάντα μια συνεπή αντιεθνικιστική λογική στάση. Αραγε, τώρα με την ενσωμάτωση στις γραμμές του, στο πλαίσιο του αντιμνημονιακού του λόγου, πολλών κοινωνικών ομάδων και πολιτών, διαφόρων πολιτικών θέσεων, θα μπορέσει να επιβάλει την ίδια στάση;
*Ο Κώστας Καρακώτιας είναι Νομικός και κριτικός βιβλίου